نکات کلیدی یک مذاکره ی موفق 2

نکات مهم

نکات کلیدی یک مذاکره ی موفق 2

n       استفاده از ماشین مناسب

n       قلم و ساعت شیک و گران قیمت

n       بسته ای کاغذ در پوشه ای چرمی

n       کیف مناسب

n       عینک مطالعه

n       ماشین حساب

n       پوشیدن لباس رسمی و مناسب

n       روشن، رسا، و نظام مند صحبت کردن

n       یادداشت برداری

n       نکاتی پیرامون اطلاعات و مدارک جنبی

n       استفاده مناسب از اشکال گرافیکی و نمودار و جدول

n       برای تهیه این نوع مطالب وقت کافی بگذارید.

n       استفاده از رایانه و ابزارهای سمعی و بصری

n       عدم رو خوانی مطالب طولانی

n       مطالب خلاصه و مفید

n       توافق یا توافق یا توافق یا عدم توافق

n       هدف طرفین از مذاکره رسیدن به موقعیت بهتر و دستیابی به امتیازهای تجاری

n       شکست در مذاکره شکست قطعی و دایمی است؟

n       بازی برد-برد

n       تفاهم نامه، پیش نویس، قرارداد

n       ختم جلسه مذاکره

n       ختم جلسه چیزی بیشتر از تشریفات است زیرا معامله یا اقدام بعدی را پیریزی می کند.

علی خویه
09122991608

سخنران و مدرس اصول و فنون مذاکره حرفه ای، اصول و فنون مذاکرات تجاری بین المللی بازرگانی فروش بازاریابی، برگزار کننده بیش از 160 کلاس اصول و فنون مذاکرات در سازمان ها شرکت ها موسسات ملی و بین المللی، مولف و مترجم 11 عنوان کتاب تخصصی و مدرس دانشگاه در حوزه مدیریت،بازاریابی، فروش، ارتباطات، تبلیغات، خلاقیت و مذاکره برگزاری بیش از 350000 نفر ساعت کلاس ها، دوره ها و کارگاه های آموزشی کابردی و اجرایی، .... 

نکات کلیدی یک مذاکره ی موفق 1

توافق بر روی موضوع مذاکره

n       چه کسانی را دعوت کنیم

n       فقط کسانی را دعوت کنید که حضورشان در جلسه مذاکره الزامی است.

n       ترکیب مناسب از افراد و تیم چند وظیفه ای

n       جلوگیری از شلوغی بیش از حد

n       استفاده از تحلیل گر

n       تهیه دستور جلسه

n       دستور جلسه اصولا فهرستی از موارد و موضوعاتی است که قرار است در طول جلسه مطرح شوند و مورد بحث قرار گیرند.

n       کوتاه

n       ساده

n       واضح و روشن

n       تنظیم و دسته بندی منطقی عناوین مورد بحث حاوی جزییات مربوط به تاریخ، زمان، مکان و هدف

n       موضوعات مهم در ابتدای جلسه

n       تهیه پیش نویس دستور جلسه و ارسال آن برای شرکت کنندگان جهت موافقت و تصویب

n       زمان جلسه مذاکره

n       تاریخ جلسه را روزی بگذارید که همه افراد در دسترس باشند.

n       بهتر است در روز تعطیل یا آغاز و پایان هفته نباشد.

n       برای آمادگی وقت کافی در نظر بگیرید.

n       جلسات صبح از جلسات عصر و بعد از ظهر پر بار ترند.

n       محل مذاکره

n       محل مذاکره

n       دکوراسیون

n       تاثیر خصوصیات شخصی و هدف بر امکانات

n       میز گرد

n       سمت های مشابه رو بروی همدیگر

n       رنگ سبز…

n       عدم استفاده از گل طبیعی

n       ایجاد یک فضای آرام

n       محل مذاکره

n       رعایت سیاست کار(فروشنده یا خریدار).

n       وسایل و تجهیزات را آماده کنید.

n       هزینه را در نظر بگیرید.

n       در دسترس باشد.

n       گفتگو و مناظره

علی خویه
09122991608

سخنران و مدرس اصول و فنون مذاکره حرفه ای، اصول و فنون مذاکرات تجاری بین المللی بازرگانی فروش بازاریابی، برگزار کننده بیش از 160 کلاس اصول و فنون مذاکرات در سازمان ها شرکت ها موسسات ملی و بین المللی، مولف و مترجم 11 عنوان کتاب تخصصی و مدرس دانشگاه در حوزه مدیریت،بازاریابی، فروش، ارتباطات، تبلیغات، خلاقیت و مذاکره برگزاری بیش از 350000 نفر ساعت کلاس ها، دوره ها و کارگاه های آموزشی کابردی و اجرایی، .... 

بایدها و نبایدها در پی گیری مذاکره:

1- تماس های عادی با طرف مقابل را حفظ کنید.

2- در صورتی که به نتایج مورد انتظار نرسیدید برای مذاکره بعدی پیشنهاد دهید.

3- اعتراضات و ابهامات را پی گیری کنید و راه حل های مورد توافق دو طرف را پیدا کنید.

4- در زمینه مذاکره بعدی نقطه نظرات و عقاید سختی را اتخاذ نکنید.

5- پس از رسیدن به توافق، درگیری را تمام شده ندانید. مذاکره با رسیدن به توافق به اتمام نمی رسد و این تازه شروع روابط کاری دو طرف خواهد بود. 

بایدها و نبایدها در جمع بندی و انتهای جلسه مذاکره:

علی خویه 09122991608  مدرس دوره های تخصصی آموزش مذاکره 

1-  وقتی استراتژی ها و تاکتیک های مذاکره را طراحی می کنید تقاضاهای دقایق آخر را پیش بینی کنید.

2-  درباره دستور جلسه به توافق برسید و محدودیت های زمانی را شناسایی نمایید.

3-  به اعتراضات و ایرادات طرف مقابل گوش دهید و از آنها دلیل مخالفتشان را بپرسید.

4-  بر روی منافعی که در اثر پذیرش پیشنهاد شما به طرف مقابل می رسد تاکید کنید.

5-  در طی جلسه مذاکره یادداشت برداری کنید.

6-  پیشنهاد آخرتان را قابل قبول و معتبر و با اعتقاد بیان نمایید.

7-  پیش نویس توافق را بررسی کرده و بعد از روشن کردن نکات غیر واضح آن را امضا کنید.

8-  در صورت کفایت بحث طرف مقابل را به اتمام مذاکره تشویق کنید. ممکن است او با نحوه و زمان اتمام جلسه را نداند.

9-  به انتهای مذاکره به عنوان بخشی جدا از مذاکره نگاه نکنید.

10-   برای اتمام مذاکره عجله نداشته باشید.

11-   هنگام اتمام مذاکره خیلی احساساتی عمل نکنید.

12-   هنگامی که در موضوعات کوچک به بن بست می رسید از نگاه به هدف اصلی غافل نشوید.

13-   انعطاف پذیری را به عنوان قلب اتمام مذاکره فراموش نکنید.

 

 

مراحل پیشنهادی برای انجام یک مذاکره اثربخش

1- تفکیک افراد از مشکل

  هنگامی که گروهی از افراد با مشکلی سروکار دارند سوء تفاهم، عصبانیت و اضطراب در بین آنها اجتناب ناپذیر است. اگر بدانیم که طرف مقابل ما نیز انسانی با عواطف، ارزش ها، پیش زمینه های ذهنی و دیدگاه های متفاوت و گاهی غیر قابل پیش بینی است، مذاکره آسان تر می شود. نباید فراموش کرد که طرف مذاکره یک یا چند انسان هستند. قبل از شروع فرآیند مذاکره، لازم است گروه های مذاکره کننده از نظر روانی آماده برقراری ارتباط با یکدیگر و اقدام درباره مشکل شوند. با شناخت طرف مقابل و پیش بینی مشکلات بالقوه افراد در سه حوزه درک، احساس و ارتباط، این پیش بینی ممکن خواهد بود.

درک (Perception): این مهارت که مذاکره کننده بتواند خود را در جایگاه طرف مقابل بگذارد و موقعیت را از نگاه او مشاهده و درک نماید، بسیار مهم است. بحث های هدفمند می تواند درک طرف مقابل از موضوع را مشخص کند و به این ترتیب امکان ارائه پیشنهادات سازگار با درک طرف مقابل میسر خواهد شد. دیدن نقاط قوت خود و نقاط ضعف طرف مقابل در مذاکره مانع از رسیدن به توافق و نتیجه برد- برد خواهد شد. 

احساس (Emotion): احساسات ممکن است گاهی از آنچه گفته می شود مهم تر باشد. با تشخیص احساسات و عواطف خود و طرف مقابل، آشکار کردن احساسات، صحبت درباره آنها و معقول و مجاز دانستن آنها، می توان به طرف مقابل اجازه داد تا از فشار این احساسات رها شود. این کار سبب خواهد شد تا دو طرف امکان صحبت کردن به صورت منطقی با هم را پیدا کنند. یک مذاکره کننده خوب و ماهر قادر است به صحبت های طرف مقابل خود، با سکوت و بدون عجله برای پاسخ دادن گوش کند و گوینده را تشویق کند تا هر آنچه را می خواهد بیان نماید. او می تواند در برابر بر افروختگی های هیجانی عکس العمل نشان ندهد زیرا می داند که این کار ممکن است منجر به مجادله شده و مانع از مذاکره شود.

 ارتباط (Communication): بدون برقراری ارتباط، مذاکره امکان پذیر نخواهد بود. یکی از ابزارهای مهم در برقراری ارتباط موثر گوش کردن فعالانه است که می تواند به ما کمک کند تا از میزان درک افراد اطلاع پیدا کنیم. احساسات آنها را بشناسید و آنچه را که سعی می کنند بگویند را بشنوید. از طرف مقابل بخواهید که به طور دقیق معنی مورد نظر خود را بیان کند و درباره ایده هایی که برایتان واضح نیست با تکرار کردن مطالب توضیح دهد. شما نیز هدفمند صحبت کنید و از واژه های با بار و ارزش معنایی در سخنان خود استفاده کنید.

2- تمرکز بر علایق طرف مذاکره

  تشخیص علاقه های طرفین مذاکره جزء اصول اساسی در یک مذاکره اثربخش است. برای حل منصفانه و معقولانه مشکل به علایق خود و طرف مقابل توجه کنید. اگر می خواهید طرف مقابل استدلال ها و دلایل شما را درک کند، قبل از هر چیز به علایق و دلایل او گوش کنید و سپس پیشنهادات خود را بیان نمایید. به یاد داشته باشید که هر طرف دارای علایق متفاوتی هستند. نیازهای اساسی انسان مهم ترین علایق او به شمار می روند. امنیت، رفاه اقتصادی، احساس تعلق، شناخت و کنترل بر زندگی از جمله این نیازهاست.  فهرستی از علایق مختلف و طبقه بندی شده دو طرف تهیه کنید. هرگز علایق طرف مقابل را بی اهمیت و نامعقول نخوانید. مقید اما انعطاف پذیر باشید. با مشکل سرسخت و با افراد نرم برخورد کنید. انرژی خود را به تمرکز روی مشکل و توجه به آینده اختصاص دهید و در گذشته نمانید. علایق مشترک فرصت های مهمی در فرآیند مذاکره هستند و تاکید بر روی نقاط مشترک دو طرف باعث انعطاف در دو طرف مذاکره خواهد شد.

3- خلق انتخاب ها برای تامین منافع رضایت متقابل

یکی از نکات مهم در یک مذاکره موفق، مهارت در خلق انتخاب های مختلف است. بر سر راه قبول هر یک از انتخاب های ارائه شده توسط مذاکره کنندگان موانعی وجود دارد که مهم ترین آنها قضاوت زودهنگام، جستجوی یک راه حل واحد، فرض کردن یک سهم مشخص برای دو طرف، و این تفکر که "حل کردن مشکل آنها مشکل خودشان است" خواهد بود. برای رفع این موانع باید به خلق انتخاب های متعدد و جداکردن راه حل ها را از قضاوت و تصمیم گیری توجه ویژه داشت. یادداشت کردن انتخاب ها بر روی تابلو و در دید طرفین، قبل از جستجوی یک راه حل واحد اهمیت بسیاری دارد. یکی از راه های رسیدن به توافق متقابل، خلق چند انتخاب که همگی مورد قبول باشد و پرسیدن از ترجیح طرف مقابل در انتخاب آنهاست.

4- استفاده از معیارهای عینی

مذاکره بر اساس معیارهای عینی که سمت و سوی بحث را از توجه به تمایلات و سلایق شخصی دور کرده و بر روی معیارهای تصمیم گیری عینی و مشخص مورد توافق متقابل متمرکز کند، بسیار مهم است. گام نخست در ایجاد معیار تصمیم گیری عینی این است که با طرف مقابل در زمینه استانداردها و فرآیندهای منصفانه و ممکن بحث کنیم. تصمیم بگیرید که چه معیارهای عینی به طور متقابل مورد قبول است و بررسی کنید تا مطمئن شوید که این معیارها از نظر عینیت مورد توافق هستند.

 

شرط دستیابی به وضعیت برد-برد برای دو طرف مذاکره

1. دو طرف مذاکره باید احساس کنند که قرار است کار مهمی را انجام دهند.

2. دو طرف باید احساس کنند که اهداف آنها مورد توجه طرف مقابل قرار گرفته است.

3. هر دو طرف باید اعتقاد پیدا کنند که مذاکره منصفانه و عادلانه انجام شده است.

دو طرف باید مذاکره های بعدی با طرف مقابل را مثمر ثمر بدانند و از آن استقبال کنند.

 

اصطلاحات و مفاهیم پایه در مذاکره

مدرس: استاد علی خویه www.khooyeh.com ، مدرس دانشگاه، مدرس دوره های کاربردی و اجرایی در زمینه مدیریت،ایزو، بازاریابی، فروش، تبلیغات و خلاقیت، با 16 سال تجربه اجرایی، مولف و مترجم 12 عنوان کتاب تخصصی مرجع و کاربردی، عضو انجمن های ملی و بین المللی، مدرس MBA , DBA، تدریس و آموزش در صدها کارخانه و شرکت در سراسر کشور و خاورمیانه، سخنران برتر ده ها سمینار مختلف، تالیف و ترجمه چندین کتاب کاربردی و پرفروش در کشور، مدرس نمونه در چندین موسسه آموزش عالی کشور، مشاوره و آموزش در بیش از صدها کارخانه و شرکت، مجری بیش از 200 پروژه در سراسر کشور، مشاور مدیران عامل مطرح کشور، مجری افزایش فروش بیش از صدها شرکت و سازمان، مهمان و کارشناس برنامه های صدا و سیما، عضو انجمن های معتبر اروپا و آمریکا، ریاست انجمن مهندسی فروش ایران، ریاست انجمن برند ایران، موسس و بنیانگذار آکادمی مذاکره در ایران، موسس مدرسه فروش و بازارگانی ایران و....  www.khooyeh.ir

09122991608

09372991608

 

مذاکره (Negotiation)

  مشورت و گفتگو با افراد برای رسیدن به توافق درباره برخی موضوعات را مذاکره می گویند. فعالان عرصه  در اغلب موارد به عنوان مذاکره کننده عمل می کنند و بسیاری از تصمیمات در حوزه  از طریق مذاکره اتخاذ می شود. آنچه در مذاکره مدنظر است رسیدن به توافقی است که در آن منافع دو طرف حاصل شده باشد و به عبارت دیگر پیامد آن برد- برد باشد.

  دو نوع کلی مذاکره وجود دارد که در نوع آرام ((Soft آن، مذاکره کننده برای رسیدن به مصالحه با طرف مقابل، هوشیارانه از تعارض و کشمکش اجتناب می کند و یا درصدد حل تعارض برمی آید. در حالی که در مذاکره نوع محکم  (Hard)، مذاکره کننده حتی ممکن است برای رسیدن به هدف خویش به روابط شخصی خود با سایرین لطمه وارد سازد و تعارض و کشمکش را به عنوان وسیله ای برای رسیدن به موفقیت ببیند. اغلب موارد این نوع استراتژی های مذاکره ممکن است افراد را ناراضی، خسته و حتی دشمن یکدیگر کند.

 

انواع شیوه های مذاکره

1- رقابت کننده (Competitor): در این شیوه، مذاکره کننده تمایل دارد که باجرات، غیر همکاری کننده و تسلیم نشدنی باشد. این شیوه از مذاکره می تواند در موقعیت هایی موثر باشد که موقعیت مذاکره قوی دارید. باید توجه داشت که اگر این شیوه به طور مناسب استفاده نشود می تواند منجر به بروز تنش و عدم اعتماد خواهد شد.

2- همکاری کننده (Collaborator): در شیوه مذاکره همکاری کننده، از زمان و انرژی صرف شده توسط دو طرف برای رسیدن به زمینه های مشترک استفاده می شود و در عین حال جرات هم وجود دارد. این شیوه به ویژه وقتی که قصد برقراری روابط خوب دارید، ایده آل است.

3- مصالحه جویانه (Compromiser): در این نوع مذاکره همکاری و جرات هر دو وجود دارد ولی این دو وجه نسبت به شیوه همکاری کننده خیلی پررنگ نیست.

4- راضی کننده (Pleaser): در این نوع مذاکره اغلب برای افرادی خوب هستند که به آسانی تسلیم شده و عقب نشینی می کنند.این شیوه فقط هنگامی به صورت عامدانه استفاده می شود که یک طرف آماده و راضی برای سازگاری و تطابق با دیگران است.

5- اجتناب کننده (Avoider): در این شیوه هم جرات و هم همکاری ضعیف است و اغلب با کسانی سازگار است که امیدوار هستند که اگر از مشکل دور شوند از بین می رود.

 

جرات

(Assertiveness)

همکاری (Cooperation)

رقابت کننده

Competitor

همکاری کننده

Collaborator

اجتناب کننده

Avoider

راضی کننده

Pleaser

مصالحه جویانه

Compromiser

چگونه کارت ویزیت خود را ارایه دهیم؟(آموزش زبان بدن body language)

انگلستان نخستین کشوری بود که کاربری این کارت‌ها را تغییر داد و شروع به استفاده از آن‌ها برای معرفی خدمات تجاری و بازرگانی کرد که یک فرد می‌توانست ارایه کند. نحوه ارایه کارت ویزیت می‌تواند نوع شخصیت و رفتار ما را معلوم سازد. کارت ویزیت کارت شناسایی ما محسوب می‌شود و هرگونه طراحی بد و نامناسب می‌تواند به برند ما صدمه بزند. برای طراحی کارت ویزیت می‌توانید با موسسه‌های گرافیکی مشورت کنید؛ اما ما در این‌جا به نحوه ارایه کارت ویزیت به مشتری و … می‌پردازیم.

۱- دادن کارت ویزیت با انگشتان

ارایه کارت ویزیت با دو انگشت نشانه قدرت و به‌رخ کشیدن شرکت توسط فرد دارد و این نوع کارت ویزیت دادن معمولا در نمایشگاه ها و برای ارایه به یک نفر زیر دست یا فرد عادی صورت می‌گیرد و اطمینان فرد از نوع کارت ویزیت و نوشته‌های آن را القا می‌کند.

به هیچ وجه دادن کارت ویزیت به‌ این صورت توصیه نمی‌شود. این حالت در آقایان مرسوم است.

۲-  دادن کارت ویزیت با دو دست

دادن کارت ویزیت با دو دست و با احترام شیوه‌ای‌ست که مردمان چین و ژاپن از آن استفاده می‌کنند و کم‌کم بین ایرانیان هم رواج پیاده کرده است. محترمانه‌ترین نوع دادن کارت ویزیت به افراد این روش است که نشانگر ارزشمند بودن فرد مقابل و احترام زیاد را به اوست. کارت ویزیت با دو دست تقدیم می‌شود و همراه با جملات بفرمایید، خواهش می‌کنم و … همراه است. برای دادن کارت ویزیت این روش توصیه می‌شود. این حالت در خانم‌ها و آقایان مشترک است.

۳-  دادن کارت ویزیت بین دو انگشت

دادن کارت ویزیت مابین انگشتان و گرفتن آن به سمت فرد، نشانگر اطمینان از کالا یا خدمات فرد است. این نوع روش کارت دادن بیشتر مرسوم بازار است و فرد معمولا با نگاه به کارت ویزیت خود بیان می‌کند که این کارت ویزیت برای او ارزشمند است. این روش، بیشتر، نشان از حفظ روابط و علاقه‌مندی فرد برای توسعه کار با حفظ قدرت خود با شرکت مربوطه دارد. این حالت در آقایان و خانم‌ها مشترک است.

۴-  دادن کارت ویزیت به صورت مشت

دادن کارت ویزیت به صرت مشت کرده رایج‌ترین نوع دادن کارت ویزیت در ایران است که غالبا با صاف کردن دست و گرفتن روبروی فرد مذاکره کننده همراه است و نشان از قاطعیت و سلطه فرد در کار و جدیت او در امور مذاکره است. این حالت در آقایان و خانم‌ها مشترک است.

۵-  دادن کارت ویزیت با احترام و تعارف

دادن کارت ویزیت با احترام و به ‌صورت تعارف، نگه داشتن کارت ویزیت به طوری که اطلاعات در روبرو قابل خواندن است نشانگر علاقه فرد به مطالعه کارت ویزیت و تماس با اوست. این حالت دوستانه و در مواقعی که فرد مذاکره کننده قدرت بیشتری دارد از سمت شخص نشان داده می‌شود. این حالت معمولا در نمایشگاه‌ها توسط بازاریاب‌ها یا در اولین جلسات مذاکره استفاده می‌شود. این حالت در خانم‌ها و آقایان مشترک است.

منبع: زبان بدن

آموزش مذاکره موفق، موفقیت در مذاکره، تکنیک های مذاکره، روش های مذاکره

اصول و فنون مذاکره